Η νόθευση της λαϊκής βούλησης είναι το κύριο χαρακτηριστικό του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Η πρώτη αντισυνταγματική εκτροπή ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2019 με το πρώτο νομοθέτημα του Θεοδωρικάκου που ουσιαστικά μετέτρεψε τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια σε διακοσμητικά όργανα αφού μετέφερε τις κύριες αρμοδιότητες στην οικονομική επιτροπή όπου ο Δήμαρχος-Περιφερειάρχης είχε άνετη “πλειοψηφία” με τα 3/5 των μελών να ανήκουν σε αυτόν.
Χωρίς να αναλάβουν ακόμα οι αυτοδιοικητικές αρχές και να λειτουργήσουν με την απλή αναλογική όπως προέβλεπε ο νόμος με τον οποίο έγιναν οι εκλογές, η κυβέρνηση προχώρησε σε αλλαγές για να προλάβει την “ακυβερνησία”.
Η συνέχεια της αντιθεσμικής εκτροπής ήταν η μετεκλογική αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τις τοπικές κοινότητες και η αλλαγή εκλογής προέδρων κοινοτήτων. Δεν υπάρχει προηγούμενο, να επιβάλλονται νόμοι μετά τις εκλογές που να ακυρώνουν αυτά που ψήφισε ο λαός. Αλλά δεν έφταναν αυτές οι «διορθώσεις» για μια τοπική κοινωνία που «δεν ήταν έτοιμη για τόση δόση δημοκρατίας» και ήρθε ο νέος εκλογικός νόμος που βάζει ταφόπλακα στις κατακτήσεις δεκαετιών.
Τι σχέση έχει με την ισοτιμία της ψήφου το 43% να εκλέγει δήμαρχο από την πρώτη Κυριακή και να κατέχει το 60% των εδρών; Τι σχέση έχει με την αυτοτελή λειτουργία των κοινοτήτων η εξάρτηση τους από τον κεντρικό συνδυασμό; Η εξαίρεση της τελευταίας στιγμής των κοινοτήτων με πληθυσμό κάτω των 300 κατοίκων δεν αναιρεί την πρόθεση αποθάρρυνσης των πολιτών για συμμετοχή στα κοινά που δεν θέλουν να εξαρτώνται από κάποιο συνδυασμό.
Είναι δημοκρατικό μέτρο να αποκλείονται από την εκπροσώπηση μικρές τοπικές δυνάμεις αν δεν έχουν ποσοστό μεγαλύτερο από το 3%; Τα ψηφοδέλτια αυτά θα πάνε στην ανακύκλωση;
Ποιο σκοπό εξυπηρετεί η μείωση του αριθμού των συμβούλων κατά 20%; Γιατί μπαίνει το μεγάλο εμπόδιο κατάρτισης συνδυασμού με την υποχρέωση των παρατάξεων να παρουσιάσουν υποψήφιους στο 80% των κοινοτήτων;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά έχουν να κάνουν με τους στόχους της κυβέρνησης για παγίωση ενός συγκεντρωτικού, αδιαφανούς συστήματος λήψης των αποφάσεων.
Όσο και να θέλει να «κρυφτεί» πίσω από την ανάγκη «αποκατάστασης της τάξης και της κυβερνησιμότητας» σύμφωνα με τα λόγια του αρμόδιου υπουργού, οι πραγματικοί λόγοι συνδέονται με: τη στρέβλωση της λαϊκής ετυμηγορίας, την χειραγώγηση των συνειδήσεων, την καλλιέργεια της λογικής της χαμένης ψήφου, την ολιγαρχική αντίληψη ότι όσο λιγότεροι ασχολούνται με τα κοινά τόσο καλύτερα, την συντήρηση των ευνοιοκρατικών μηχανισμών και σε τελική ανάλυση στην εγκαθίδρυση ενός υπερσυγκεντρωτικού συστήματος άσκησης εξουσίας με υπερεξουσίες σε Περιφερειάρχη και Δήμαρχο.
Τα παραπάνω διευκολύνουν τον στρατηγικό στόχο της τωρινής κυβέρνησης όπως και της προηγούμενης για τις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις αδιαφανείς διαδικασίες για να λειτουργούν οι δήμοι σαν επιχειρήσεις και οι δημότες να καταβάλουν υπέρογκα δημοτικά τέλη. Όμως τα αδιέξοδα δεν τα δημιουργεί ένα δίκαιο δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, αλλά όταν νοθεύεται η λαϊκή βούληση.
Στο χέρι των δημοτών βρίσκεται η δύναμη να κουρελιάσει τους αντιδημοκρατικούς νόμους και να αγωνιστεί για μια καλύτερη ζωή.
Μαχητική Προοδευτική Συνεργασία Της Αιγιάλειας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου