8 Μάρτη: Ημέρα μνήμης και τιμής προς όλες τις γυναίκες: τις πρωτοπόρες γυναίκες του 1857 στη Νέα Υόρκη που εξεγέρθηκαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ανθρώπινο ωράριο εργασίας, αλλά και τις γυναίκες κάθε εποχής και ιστορικής περιόδου που έδωσαν και δίνουν με μαχητικότητα και θυσίες τους μικρούς ή μεγάλους αγώνες τους.
Είναι Hμέρα που σηματοδοτεί τον συνεχή αγώνα για την εξάλειψη των διακρίσεων, για τη βελτίωση της θέσης των γυναικών σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σε κάθε γωνιά του κόσμου.
8 Μάρτη 2022: Διαφορετική η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στη σκιά ενός φρικτού πολέμου που μαίνεται με ολοένα αυξανόμενη ένταση.
Η απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ευρώπη είναι ξεκάθαρη.
Η εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα είναι καταδικαστέα, ως καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου, όπως και κάθε προσπάθεια αλλαγής και επαναχάραξης των συνόρων.
Η ανθρωπότητα συγκλονισμένη παρακολουθεί δίπλα στις εικόνες του πολέμου, τους ανελέητους βομβαρδισμούς και τους θανάτους, τις εικόνες απελπισίας των ηλικιωμένων και των μανάδων με μικρά παιδιά που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους περπατώντας στο δρόμο της προσφυγιάς.
Γνωρίζουμε καλά, ότι τα πιο τραγικά θύματα των πολέμων και των συγκρούσεων είναι οι γυναίκες και τα παιδιά, ιδιαίτερα τα κορίτσια.
Είναι οι πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, εκείνες που περισσότερο απ’ όλους τους άλλους υφίστανται τις τρομακτικές συνέπειες της βίας.
Ένας μεγάλος αριθμός γυναικών και παιδιών οδηγούνται στον ξεριζωμό εξ αιτίας των πολεμικών συρράξεων, όπου και να συμβαίνουν αυτές.
Η σεξουαλική βία σε γυναίκες και κορίτσια χρησιμοποιείται συνειδητά, ως τακτική πολέμου, παρά τα ψηφίσματα και τις διακηρύξεις των Ηνωμένων Εθνών, αλλά οι γυναίκες είναι αυτές που αναλαμβάνουν σημαντικό μέρος του βάρους να αποκαταστήσουν τον κοινωνικό ιστό και τις κοινωνίες μετά από συγκρούσεις.
Σ’ έναν κόσμο που σπαράσσεται από τη βία και τους πολέμους, από εθνικιστικές και ρατσιστικές εξάρσεις, εμείς οι γυναίκες οφείλουμε να ταχθούμε στο πλευρό εκείνων που μάχονται για την Ειρήνη.
Συμπαραστεκόμαστε στον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας και την ελληνική Ομογένεια και εκφράζουμε τη βαθύτατη λύπη και τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια για την απώλεια αθώων ανθρώπινων ζωών.
Μπροστά στις συνεχόμενες ανησυχητικές εξελίξεις στην Ουκρανία με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές ή ακόμη και την υπόνοια μιας πυρηνικής αντιπαράθεσης, προτείνουμε ως μοναδική λύση έναν ουσιαστικό διάλογο για την ειρήνη, στον οποίο επιβάλλεται να συμμετέχουν και οι γυναίκες.
Μολονότι έχει αναγνωριστεί ο ουσιαστικός και καθοριστικός ρόλος των γυναικών στη στήριξη της βιώσιμης ειρήνης, στην εδραίωση της Ειρήνης, της ασφάλειας, στο σεβασμό της ανθρώπινης ζωής, στη στήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δικαιοσύνης, της ενότητας, της
ανεκτικότητας και της δημοκρατίας, ωστόσο η φωνή τους δεν φτάνει στα κέντρα λήψεως αποφάσεων.
Στην 4η Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Γυναίκα στο Πεκίνο το 1995,στη Διακήρυξη της ¨Συνεισφοράς των Γυναικών στον Πολιτισμό της Ειρήνης¨ διατυπώθηκε στις θεμελιακές αρχές:
«Ο ρόλος των γυναικών στη δημιουργία και στη διαφύλαξη της ζωής , τις προίκισε με ψυχολογικές και πρακτικές ικανότητες, απαραίτητες για τις ειρηνικές ανθρώπινες σχέσεις και την κοινωνική ανάπτυξη».
Αυτή η σε παγκόσμιο επίπεδο αναγνώριση της ταυτόσημης σχεδόν έννοιας ΓΥΝΑΙΚΑΣ και ΕΙΡΗΝΗΣ, οφείλει να βρει την εφαρμογή της και σήμερα .
Ενώνουμε τη φωνή μας, με όλους τους εθνικούς και διεθνείς φορείς που υποστηρίζουν την ειρήνη, απευθύνοντας έκκληση στους Διεθνείς Οργανισμούς, στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, στις εθνικές κυβερνήσεις και στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την αποκατάσταση της νομιμότητας, την ορθή διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης, των μεταναστευτικών ροών και όλων των συνεπειών.
Η Ευρώπη οφείλει να αντιμετωπίσει άμεσα, συντεταγμένα και με ολοκληρωμένο σχέδιο το νέο προσφυγικό κύμα. Να φροντίσει για τη συμμετοχή, τη χειραφέτηση, την προστασία και την υποστήριξη των γυναικών και των κοριτσιών, με βάση τις δημοκρατικές αξίες, την αλληλεγγύη και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Παράλληλα, επειδή ως πολίτες και ως γυναίκες, έχουμε συνείδηση της ευθύνης που μας αναλογεί για το μέλλον των παιδιών, για το μέλλον της ανθρωπότητας, σε έναν κόσμο που διδάσκει ότι ο πόλεμος είναι απαραίτητος για να διεκδικούμε την ειρήνη, σε έναν κόσμο όπου μιλούν για την ειρήνη με το χέρι στη σκανδάλη, εμείς αγωνιζόμαστε να δείξουμε έναν άλλο δρόμο.
Το δρόμο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του σεβασμού του άλλου, της κατανόησης των διαφορών, αλλά και των κοινών σημείων, της ανάπτυξης δημιουργικού διαλόγου, της ειρηνικής συνύπαρξης, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της συμπαράστασης, του ανθρωπισμού.
Αξίες που χρειαζόμαστε για την καλλιέργεια φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς, για την οικοδόμηση ενός πολιτισμού ειρήνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου