Η Παγκόσμια Ιστορία μας έχει διδάξει πως υπήρξαν στον πλανήτη μας
επικίνδυνες επιδημίες, αλλά και μεγάλες οικονομικές κρίσεις.
Ο covid-19, ο φονικός αυτός ιός, μετά τον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο θεωρείται
ως η μεγαλύτερη, πρωτόγνωρη και ανείπωτη πανδημία, υγειονομικού ενδιαφέροντος με
τραγικές επεκτάσεις τόσο στην ψυχολογία όσο και στην Παγκόσμια
Οικονομία.
Κάθε χώρα, οπλισμένη με υπομονή-επιμονή και πίστη, οφείλει να
αντιμετωπίζει εγκαίρως τις υγειονομικές-ψυχολογικές και οικονομικές κρίσεις για
την ισορροπία του κοινωνικού και οικονομικού
της γίγνεσθαι. Όταν όμως πρόκειται για
Παγκόσμια Πανδημία, μία αόρατη απειλή, με κοινά χαρακτηριστικά και συνέπειες σε
ολόκληρο τον πλανήτη, η αλληλεγγύη των Κρατών κρίνεται αναγκαία και επιβάλλει συνετή
και πειθαρχημένη αντιμετώπιση.
Η Αμερική μια χώρα με χαμηλή κοινωνική προφύλαξη και ασφάλιση, προσπαθεί
πέρα των υγειονομικών προβλημάτων (θάνατοι-κρούσματα) να αντιμετωπίσει την
οικονομική πανδημία στηρίζοντας με επιχορήγηση 2,3 τρις τις ευάλωτες –ευπαθείς
οικονομικά κοινωνικές ομάδες και επιχειρήσεις, απομακρύνοντας την ανεργία, έτσι
ώστε η επανεκκίνηση της οικονομίας να αναμένεται φυσιολογική.
Στον αντίποδα της η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία προβάλλοντας αδιαλλαξία και
ακαμψία σκέψης, εμμένει σε κατεστημένα που οδηγούν σε οικονομική δυσπραγία,
αδιαφορώντας για τις συνέπειες που διαφαίνονται από την πανδημία.
Σκεπτόμενος το οικονομικό βάρος των πληγέντων χωρών και αναλογιζόμενος το
μελλοντικό κόστος αποκατάστασης των
οικονομικών μεγεθών, εκτιμώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να στηρίξει με ένα είδος επιχορηγήσεων τις
πληγείσες χώρες και στη έσχατη περίπτωση
να καταλήξει σε δανεισμό με μηδενικό
επιτόκιο και αποπληρωμή αυτού σε βάθος χρόνου. Μία πράξη που θα επιδείξει την
αλληλεγγύη, το ήθος, την ακεραιότητα και τη χρησιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην χώρα μας ανεξαρτήτως του τρόπου της Ευρωπαϊκής στήριξης, το κράτος
οφείλει να στηρίζει άμεσα με ρευστότητα την αγορά εργασίας με επιχορηγήσεις και
όχι με δανεισμό. Την ίδια εφαρμογή οφείλει να ακολουθήσει το κράτος και στους δήμους.
Στη χειρότερη περίπτωση διευκολύνοντας
τους δήμους, με οποιαδήποτε μορφή ρευστότητας ατόκως. Απρόσκοπτα οι δήμοι έχουν
ηθική και ουσιαστική υποχρέωση με τη σειρά τους να βοηθήσουν τις τοπικές αγορές
με ρευστότητα, τόση όση τους επιτρέπουν τα ταμειακά τους αποθέματα. Πιστεύω πως
είναι η μόνη οικονομική λύση που μπορεί να αποτρέψει την άνοδο της ανεργίας και την κατάρρευση των αγορών. Πολλοί φοβούνται πως η ρευστότητα
στην αγορά εργασίας εγκυμονεί πληθωριστικές τάσεις.
Προσωπικά πιστεύω πως εάν τούτο δεν επιτευχθεί (ρευστότητα) θα
ακολουθήσει αποπληθωρισμός με ότι αυτό συνεπάγεται στον τομέα της ανεργίας. Κλείνοντας
θα ήθελα να τονίσω, πως η ψυχολογική κρίση αυτής της πανδημίας ανέδειξε μόνο
θετικά αποτελέσματα στις χώρες που είχαν
υψηλούς δείκτες οικογενειακής αξιοσύνης και κρατικούς λειτουργούς όπου το ανθρωποκεντρικό υπερείχε του
χρησηθηρικού συστήματος στο χρηματιστήριο αξιών της κάθε χώρας.
Εντός των προσεχών ημερών ο Δήμαρχος θα ανακοινώσει τα οικονομικά μέτρα
στήριξης λόγω covid-19. Ένας ιός φθάνει να αναθεωρήσουμε τα κεκτημένα μας. Σας
ευχαριστώ!!!
Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΔΗΜΟΥ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΔΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου